Waar voor de één bijna alles makkelijk af gaat, zit de ander hopeloos te klooien met zoiets als een knoop in je schoenveters. De één houdt grote verhalen die eigenlijk nergens over gaan en de ander kan voor de simpelste dingen de woorden al niet vinden.
De ‘worstelende’ mens die niet eens weet dat hij/zij/hen op worstelen zit. Laat staan dat hij/zij/hen een paar goede grepen of worpen in huis heeft. En wat moet je met al die spieren, botten en dat strakke worstelpakje als je geen idee hebt aan welke sport je doet?
Ook slakken hebben wel eens haast gaat over levens in verschillende snelheden. Over eindeloos proberen of in één keer lukken. Over alles kwijtraken of per ongeluk steeds het juiste vinden. Een voorstelling in slow motion over een leven dat veel te snel gaat.
Theater Artemis
Jetse Batelaan
Marjan De Schutter, Willemijn Zevenhuijzen en Erwin Dörr
Marloes en Wikke
Liesbet Swings
Jona Castelein